Het is feest bij zorgaanbieder De Drie Notenboomen. Dit jaar bestaat Herbergier, één van hun unieke formules, vijftien jaar. De slingers worden dus opgehangen, maar rustig achteroverleunen is er niet bij. De 45 Herbergier-vestigingen worden dit lustrumjaar nog uitgebreid met twee en het aankomende jaar groeit dat aantal zelfs tot 55.
De Drie Notenboomen kent vier unieke concepten waarmee zij zorg en wonen voor specifieke doelgroepen vormgeven. De concepten Thomashuis, Thomas Op Kamers, Zorgbutler en Herbergier bieden woonruimte en zorg op maat aan mensen met een verstandelijke beperking, mensen met een zorgvraag, en mensen met geheugenproblemen. Het bijzondere aan deze concepten: elke vestiging is een eigen franchise binnen De Drie Notenboomen-familie.
Eigen franchise
In een Herbergier wonen mensen met geheugenproblemen. Aan het roer van deze onderneming staan twee inwonende zorgondernemers met ruime zorgervaring en liefde voor hun medemens. Toon Biezenaar, Expert Werving & Selectie bij De Drie Notenboomen, legt uit: “De kracht van onze zorg zit bij de intrinsieke motivatie van onze zorgondernemers. Zij kiezen er voor om alles achter zich te laten, hun huis te verkopen en hun baan op te zeggen. Daarmee onderscheiden wij ons.” Van groot belang is dat de zorgondernemers de vrijheid krijgen om goede zorg te kunnen bieden, vertelt communicatieadviseur Iris Raemaekers: “Onze ondernemers hebben zelf de regie. Het is hun eigen onderneming. Ze kiezen zelf welke medewerkers passen in het team en welke bewoners het beste passen in de groep. Je maakt je eigen regels, binnen de De Drie Notenboomen-formule.”
Persoonlijker en kostenefficiënter
Dat de ondernemers inwonend zijn heeft meerdere voordelen, vertelt Biezenaar: “Het maakt dat we een platte organisatiestructuur hebben, waardoor alles veel persoonlijker is en overheadkosten laag liggen.” Raemaekers vult hem aan: “Dat geld kun je op een andere manier besteden, zoals in je medewerkers. Gemiddeld lopen er twintig fte rond voor zestien inwoners.” Biezenaar: “En dat zorgt er dan weer voor dat je meer aandacht hebt voor de bewoners, maar dat het ook leuker is om te werken.”
Afspiegeling van de samenleving
Daarnaast zorgt de persoonlijke aanpak ervoor dat Herbergier-vestigingen een opendeurenbeleid kunnen hanteren. Biezenaar: “Wij kennen de bewoners dusdanig goed, dat we onrust goed kunnen voorspellen en daarop kunnen anticiperen. Mocht het nodig zijn, dan trekt een medewerker zijn/haar jas aan en loopt even mee.” Het hechte karakter maakt dat elke Herbergier aanvoelt als een kleine community, waarin naar elkaar omgekeken wordt. Iedereen met dementie zou in zo’n veilige, warme omgeving moeten wonen. Ongeacht de grootte van de portemonnee, geeft Biezenaar aan: “Wij zijn betaalbaar voor iedereen. Er zijn mensen die een goed pensioen hebben en wat meer vermogend zijn, maar ook mensen met alleen een AOW of een klein pensioen. Zij krijgen allemaal dezelfde service en dienstverlening.” Dat maakt de Herbergier al 15 jaar lang niet alleen een afspiegeling ván, maar ook een aanwinst vóór de samenleving. En dat mag met recht gevierd worden.
