Pijnrevalidatie is voor veel mensen met langdurige chronische pijn een last resort, en kan zeer effectief zijn als operaties of medicijnen niet meer baten. Het traject is echter intensief en altijd interdisciplinair. De behandelingen staan onder druk. Zorgverzekeraars vinden de werking onvoldoende bewezen, en de kosten te hoog. ‘Center of excellence’ voor pijnrevalidatie CIR revalidatie is het met deze mening niet eens. “De kwaliteit van onze behandelingen is wetenschappelijk onderbouwd en revalidatie is de investering meer dan waard. Het levert een betere kwaliteit van leven en bespaart juist op consumptie van medische (ziekenhuis)zorg,” zeggen René Oosterwijk, medisch directeur en revalidatiearts, en Marije van Asdonk, directeur van CIR revalidatie.
WAAR STAAT CIR VOOR EN HOE WERKT HET CENTRUM?
Van Asdonk: “CIR (‘Centrum Integrale Revalidatie’) is een landelijke organisatie voor pijnrevalidatie en biedt behandelingen aan voor chronische pijnpatiënten onder leiding van een revalidatiearts. CIR revalidatie is een ZBC, een zelfstandig behandelcentrum. Het betreft medisch specialistische zorg, en betaling vindt plaats door de zorgverzekeraar. CIR revalidatie is Center of excellence, ook volgens zorgverzekeraars.”
Oosterwijk: “Onze cliënten zijn mensen die een oplossing zoeken voor chronische pijn die alleen lichamelijk niet meer verklaarbaar is. We werken volgens het biopsychosociale model. Het gaat vooral om de ontkoppeling, het loslaten van de klacht, en jezelf weer in de regie zetten. Als pijn jaren aanhoudt zonder dat er een aantoonbare fysieke reden voor is, dan is het pijnsysteem zelf vaak ontregeld. Het brein blijft dan pijnsignalen creëren terwijl de lichamelijke aanleiding allang is opgelost. We proberen heel langzaam de mindset te veranderen, lichaam en brein in balans te brengen. Resultaat van onze behandeling is dat veel mensen geen last meer hebben van hun pijn. We hebben hun neurale software gereset.”
TEGEN WELKE OBSTAKELS LOPEN JULLIE OP?
Van Asdonk: “Juist omdat we een Center of excellence zijn, komt er veel zorgvraag naar ons toe. We krijgen veel verwijzingen uit ziekenhuizen en van huisartsen, mede omdat categorale instellingen lange wachtlijsten hebben. Maar we mogen de patiënten niet behandelen zodra we ons financiële plafond hebben bereikt. Dat gaat schuren: zodra wordt erkend dat we goed zijn, en dus mensen naar ons worden doorverwezen, blokkeren ineens de financiën. En vindt er een zorgverdeling plaats op basis van omzet en niet op basis van zorgvraag en kwaliteit. Het systeem werkt niet meer. De budgetten worden vooraf verdeeld en behandelingen moeten standaard volgens dbc’s worden uitgevoerd, terwijl onze therapie op de individuele behoefte van patiënten is afgestemd. Als ons financiële plafond is bereikt moeten we nieuwe patiënten doorsturen naar andere instellingen, of uitstellen tot volgend jaar. Dat botst met de ‘Center of excellence’-gedachte en gaat voorbij aan de juiste zorg op de juiste plek.”
WAT ZIJN DE GEVOLGEN VOOR DE PATIËNT?
Oosterwijk: “Naast onjuiste zorg wordt ook het onderzoek van medisch specialisten nogal eens in twijfel getrokken. De rol van de revalidatiearts wordt hierdoor ondermijnd en de patiënt is de dupe van dit beleid. Een goed revalidatieteam kan via een integrale kijk, onder leiding van de revalidatiearts, een goede triage uitvoeren en heeft de beste expertise in huis om de juiste zorg voor de chronisch pijn patiënt te indiceren. Belangrijk hierbij is oog voor de hele keten te hebben en daarmee ook zorg buiten het centrum te adviseren. Dit bespaart een hoop onnodige en inefficiënte verschillende behandelingen, en dus kosten. Verzekeraars willen om te besparen meer zorg naar de eerste lijn overhevelen, maar daar is in pijnrevalidatie nog onvoldoende kennis en expertise aanwezig. We werken met complexe patiënten, en maken ons daarom zorgen om te makkelijke oordelen en bezuinigingen, die op de lange duur contraproductief zullen zijn.”
Van Asdonk: “Mensen met chronische pijn lijden echt, die hebben recht op een goede behandeling.”
BIEDT JULLIE POSITIE OOK VOORDELEN?
Oosterwijk: “CIR revalidatie heeft contracten met alle verzekeraars, voor ons een teken van vertrouwen. We doen ons best om onze kwaliteit aan te tonen. Wij hebben dat goed georganiseerd met uitgebreide vragenlijsten, en hopen daardoor op den duur onze positie te kunnen versterken. Ook doen we uitgebreid wetenschappelijk onderzoek. Mede hierom werkt professor dr. Rob Smeets, hoogleraar Revalidatiegeneeskunde, ook bij CIR revalidatie. We bieden transparantie over de resultaten en over de financiële cijfers.”
Van Asdonk: “We zijn een ZBC, dat biedt ook voordelen. We zijn ondernemers met korte lijnen en flexibiliteit. Ook in de coronatijd konden we daarom snel met een prachtig nieuw programma voor onze cliënten blijven doorwerken, wat juist bij deze chronische patiënten zo belangrijk was, omdat ze door hun klachten vaak snel in een sociaal isolement terechtkomen. Daar is alom waardering voor, maar jammer genoeg niet een toereikend budget door een niet meer passend systeem. De verdeeldheid tussen zorgaanbieders onderling wordt door dit systeem groter, terwijl wij juist geloven in ‘de juiste zorg op de juiste plek’: samenwerking tussen alle betrokken instellingen en patiënten de best passende behandeling aanbieden. Een paar geselecteerde partijen met expertise zouden zo’n consortium moeten kunnen opzetten, zonder het gevoel van concurrentie. Er moeten keuzes worden gemaakt, het ontbreekt nu aan coördinatie, begrenzing en sturing in de markt. Ook omdat verzekeraars onderling, vooral kijkend naar kwaliteit van zorg, niet op 1 lijn zitten.”
Voor meer informatie kijk op www.CIR.nl
