Hoe staan we ervoor en waar ‘moeten’ we naartoe? In Nederland was de algemene gedachte dat het op scholen allemaal wel meeviel, tot er na onderzoek bleek dat de helft van alle homoseksuele, biseksuele, lesbiennes en transgenders met suïcide neigingen rondliepen. Op een scholengemeenschap in de Randstad wordt er sinds acht jaar werk van gemaakt. Leerlingen Zus Rotteveel en Hanne Kraan en docent Jann Mens zijn daarom blij met ‘hun’ school.
“De acceptatie van leerlingen, die ‘anders’ zijn is door het beleid van de school eigenlijk wel groot. Er worden nog steeds grappen gemaakt maar het voelt goed aan. We hebben veel acties gevoerd en merken dat er niet alleen meer leerlingen uit de kast komen, maar ook dat het ‘anders’ zijn langzaam in de genen van de school is opgenomen. Het hoort er gewoon bij en leerlingen kunnen meer en meer zichzelf zijn. Iedereen is er bij gebaat. Mooie cijfers halen kan alleen maar als iedereen goed in zijn vel zit. Soms horen we nog weleens scheldwoorden en dat doet pijn. Er blijft genoeg werk aan de winkel.”
Als het langzaam in de genen van de jeugd verankerd wordt dan moet het toch uiteindelijk goed komen bij de overheid en het bedrijfsleven. In de gemeente
Lisse is sinds twee jaar het roer om en zijn ze er aan de buiten-,maar ook aan de ‘binnenkant’ volop mee bezig. Op Coming out Day werd er twee jaar geleden voor het eerst in de historie niet alleen de regenboogvlag gehesen, maar ook een blanco of witte vlag. “Het symboliseert het feit dat iedereen mag meedoen e deelnemen en heet de inclusieve samenleving”, aldus wethouders Jolanda Langeveld en Kees van der Zwet.
Van der Zwet: “Het zit in alle portefeuilles en we gaan hiervoor in gesprek met ‘alle’ inwoners van de gemeente. Laatst was ik bij een aandeelhoudersvergadering en zag ik alleen maar mannen. Dan roer ik in de pot en vraag ik waar de vrouwen blijven en tijdens werkbezoeken van het college aan bedrijven vragen we tussendoor om werknemers met een afstand tot de arbeidsmarkt erbij te betrekken. Gesprekken zijn de sleutel tot wat moois. Onze oproep is om elkaar te accepteren en mensen te waarderen om wie en wat ze zijn. Je moet elkaar kunnen bevragen zonder meteen te oordelen. Door met elkaar te praten kun je ruis wegnemen en beter communiceren. Onze ervaring is dat als je begrip hebt voor elkaars standpunten, je makkelijker tot een oplossing komt. We hopen in de toekomstgeen verschillen meer te zien”.
Hogerop’ bij de Sociaal-Economische Raad (SER) zien Alice Odé en Naomi Kok Luìs ook groei bij ‘Diversiteit in Bedrijf’. “SER Diversiteit in Bedrijf richt zich op arbeidsvermogen, gender, leeftijd, seksuele oriëntatie en etnische, culturele & religieuze diversiteit. Het project is verantwoordelijk voor het Charter Diversiteit en het (digitale) Kennisplatform. Ondertekenaars van het Charter Diversiteit zetten zich serieus in voor meer diversiteit en inclusie op hun werkvloer. Zij krijgen daarbij ondersteuning van Diversiteit in Bedrijf en toegang tot een relevant netwerk. Er hebben al ruim driehonderd bedrijven het Charter Diversiteit ondertekend. Doel is dat de aangesloten bedrijven ervaringen met elkaar kunnen delen. Zo hebben KPN en een aantal andere bedrijven bijvoorbeeld blinden en slechtzienden in dienst. Andere bedrijven hoeven daardoor niet opnieuw het wiel uit te vinden en kunnen contact opnemen met KPN om hen ervan te leren.”
Op regeringsniveau ligt er sinds eind vorig jaar een wetsvoorstel: toezicht gelijke Kansen bij werving en selectie. Het betreft de invoering van de verplichting voor alle bedrijven om over een werkwijze te beschikken die gericht is op het creëren van gelijke kansen in het proces van werving en selectie en het toezicht daarop. Alle organisaties met meer dan vijfentwintig werknemers zijn tevens verplicht om dit op papier te zetten. Het wetsvoorstel is controversieel verklaard in verband met de demissionaire status van het Kabinet-Rutte III.
Tussen alle ‘bedrijven door’ is er op 5 oktober voor de derde keer een Diversity Day. De dag is een initiatief van de SER in samenwerking met partnerorganisaties. Kok Luìs: “Op Diversity Day organiseren bedrijven een eigen activiteit om aandacht te vragen voor diversiteit. Doel is om de zichtbaarheid te vergroten en ‘gewoon’ jezelf te kunnen zijn. Om iedereen te laten zien wat diversiteit in de praktijk inhoudt.” Aan alle kanten wordt er werk van gemaakt. Uit onderzoek blijkt echter dat Nederlanders het gevoel hebben dat polarisatie juist toeneemt. Tegenstellingen nemen toe, discussies worden scherper en de nuance lijkt verloren te gaan. Kortom: mensen komen steeds harder tegenover elkaar te staan. Er blijft genoeg werk aan de winkel.
