Iedere school in Nederland staat wekelijks voor de bijna onmogelijke uitdaging om voor alle klassen een leerkracht te plaatsen. In de grote steden dreigt op de korte termijn schoolsluiting vanwege het enorme lerarentekort en de gemiddelde leerling heeft door corona een leerachterstand waar je U tegen zegt. Maatschappelijke problemen van formaat die de grootste prioriteit zouden moeten krijgen. Maar dat ziet niet iedereen zo.
Een tijd terug bracht Investico, een platform voor onderzoeksjournalistiek, het nieuws dat 30 miljoen coronasubsidie naar private bijlesbedrijven gaat. In plaats van met man en macht onderzoek te doen naar hoe de problemen in het onderwijs op een duurzame manier opgelost kunnen worden, focust men zich op hoe de door de overheid verstrekte subsidie door scholen besteed wordt. En dat daarvan één derde naar particuliere instellingen is gegaan, wordt afgedaan als “een grote zorg”.
“Waarom?” is mijn vraag. Als je weet dat de gemiddelde leraar zich drie slagen in de rondte werkt, al maanden op zijn tandvlees loopt en iedere schooldirecteur al vele pogingen heeft gedaan om leraren te werven en aan zich te binden, hoe kan men dan verwachten dat scholen de subsidie binnen hun eigen instelling besteden?Acute problemen, zoals de leerachterstanden door corona, vragen om flexibele oplossingen. Met flexibele ondersteuning worden docenten minder belast en worden leerlingen extra ondersteund. Dat zet docenten in hun kracht en helpt leerlingen vooruit.
Zo kunnen zowel leerlingen als docenten met plezier blijven werken en mooie resultaten halen: de coronadip komen we zo samen te boven! Het particulier onderwijs biedt hier hulp. Particulier onderwijs kan namelijk de flexibele schil bieden die het onderwijs verder helpt. Zo vult het particulier onderwijs het publieke onderwijs aan. Bijvoorbeeld met het verzorgen van bijlessen en examentraining. Met de focus op het maximale resultaat voor de leerling, en daarbij een gezonde bedrijfsvoering, bewijst het particuliere onderwijs doeltreffend, efficiënt en flexibel te werken. Van deze werkwijze kan het reguliere onderwijs profiteren. Zoals elke organisatie in bijzondere tijden gebruik maakt van een flexibele schil, is dat voor scholen niet anders.
Maar om bovenstaande samenwerking waar te maken, is er wel één stap die genomen moet worden – daarin geef ik de onderzoekers van Investico volledig hun gelijk. Er moet een basis komen voor de kwaliteit en veiligheid van het particuliere, aanvullende onderwijs. Elke school moet voldoen aan strenge eisen op het gebied van kwaliteit en veiligheid vanuit de onderwijsinspectie. Deze eisen gelden momenteel niet voor instellingen die aanvullend onderwijs bieden, zoals huiswerkbegeleiding. Dat betekent dat op dit moment Jan en alleman zich kan inschrijven bij de KvK om vervolgens aanvullend onderwijs aan te bieden.
Ook zonder VOG en didactische kennis. Iedereen meteen hart voor onderwijs weet dat dat niet oké is.Het is tijd dat de onderwijssector en demissionair
minister Slob dit gaat zien als “de grote zorg”. Als we leerlingen optimaal willen helpen, is een gezonde mix tussen publiek en particulier onderwijs onmisbaar. De particuliere onderwijsinstellingen “op grote afstand houden” is simpelweg niet mogelijk. Laten we wel zorgen voor een degelijk en transparant toezichtkader van kwaliteit en veiligheid. Zo werken onderwijsprofessionals en leerlingen met plezier aan mooie onderwijsresultaten!
Algemeen Directeur Luzac
Ik lees graag uw reactie op dit artikel via succes@luzac.nl
Voor meer informatie: https://www.luzac.nl/voor-scholen/
